‘Eindstation’ blaast een norse conducteur in mijn oor. Ik was in slaap gevallen en moet noodgedwongen de trein verlaten op een desolaat stationnetje aan het eind van de lijn.

wat een intrigerende voorstelling. het deed erg absurdistisch aan. heb met stijgende verbazing zitten kijken, maar bleef echt constant geboeid.

Ik vond de tekst mooi minimalistisch. Fascinerend materiaal. De voorstelling echter niet. Deze doet erg gekunsteld aan, en de personages zijn ongeloofwaardig want te dom.

Ik vond er niet zo veel van, vandaar een gewei en een tomaat. Best een aardig stuk, maar zo minimalistisch Noors dat je als publiek wel heel erg op afstand blijft van deze afstandelijke mensen.

Duidelijk geen mislukking, laat ik het vaardig noemen. Derwig kan regiseren, verdrinkt niet in de tekst of de zaal. Bizarre cast, maar wel lekker. Beheerste, preciese tekst en beheerst precies spel.

Ricky Koole speelt geweldig en toont een perfecte mix van agressie en liefde. De voorstelling was ontroerend, komisch en confronterend.

Snel even een monoloogje meegepikt in het Dwarsdenkenfestivalletje in de Stadsschouwburg. Op dit festival veel Goetz en Shawn, maar wie is dan toch schrijfster Thea Dorn.

Ouderwets toneel. Een karikaturale Arkadina.Theu Boermans belichaamt in de rol van schrijver tot vervelens toe zijn eigen burn-out.

Groots en ontroerend. Het was domweg prachtig gemaakt, helder en mooie verstilde scènes.

De tomaten zijn voor Carice van Houten. Wat een slechte actrice. Ze moet direct van het toneel worden geplukt. Verder was het hele stuk erg kleurloos.